با توجه به افزایش دستگاههایی که از پروتکل اینترنت استفاده میکنند، در آینده نزدیک هیچ آی پی آدرسی از نسخه ۴ باقی نخواهد ماند. بنابراین برای افزایش تعداد آی پی های آزاد، نسخه ۶ آن با نام IPv6 طراحی شد؛ این نسخه در مقابل نسخه ۴ دارای دامنه بسیار گستردهای است.
در IP v4، تعداد ۴.۳ میلیارد آدرس آیپی معتبر وجود دارد، اما نسخهی جدید آیپی یعنی IP v6 تقریبا نامحدود است، یعنی حدود ۳۴۰ آندسیلیون؛ بنابراین احتمال به پایان رسیدن تعداد آیپیها در نسخهی ۶ بسیار کم است. امروزه زمینههایی برای سوئیچ به این پروتکل جدید فراهم شده و کمپانیها برای استفاده از این آدرس آیپی، باید سوئیچ یا روترهای جدیدی تهیه کنند.
IPv4 اولین نسخهی آدرس آیپی است که برای اولین بار در سال ۱۹۸۱ به وجود آمد. زمانی که گفته میشود بسیاری از کمپانیها از این نسخهی آیپی استفاده میکنند، به این معنی است که آنها هنوز همان آدرسهایی را به کار میگیرند که هنگام به وجود آمدن آن، تصور نمیشد تا این حد گسترده شود. با این حال بسیاری از شرکتهای بزرگ در حال مهاجرت به نسخهی ۶ آیپی هستند. فیسبوک ۹۰ درصد از آدرسهای آیپی خود را به IPv6 انتقال داده که این موضوع به رشد شبکهی اجتماعی خود کمک بسیاری میکند. شرکت مایکروسافت نیز ۷.۵ میلیون دلار برای خرید آدرس آیپی از شرکت Nortel Networks هزینه کرده بود.
در حال حاضر قیمت هر آدرس آیپی ۱۱.۲۵ دلار است، اما سندرا براون رئیس IPv4 Market Group اعلام کرده که از آنجایی که تعداد آدرسهای آیپی این نسخه رو به پایان است، به همین دلیل قیمتها افزایش مییابد.
دیدگاهها
و تمام ip ها به v6 منتقل بشن /
اینجوری نرم افزار ها هم سردرگم نمیشن
اگر NAT وجود نداشت تا به حال بارها این آدرسها تمام شده بودند. در IPv6 آدرسها 128 بیتی هستند. گفته میشه تعداد آدرسهای IPv6 اینقدر زیاده (3.402823669209 384634633746074 3177e+38) که میشه به هر اتم از سطح کره زمین یک آدرس اختصاص داد و باز به اندازه 100 کره دیگه به اندازه زمین آدرس باقی بمونه (اینم منبع حرفم: itknowledgeexchange.techtarget.com/.../...)
ولی تفاوت این دو ورژن از IP فقط در بزرگی فضای آدرسدهیشون نیست و تفاوتهای مهم دیگهای هم دارند. مثلاً بستههای IPv6 برخلاف IPv4 طول هدر ثابتی دارند که باعث میشه پردازش روترها روی بستههای IPv6 سریعتر انجام بگیره.
مهاجرت به IPv6 کار چندان راحتی نیست و کلیه روترها و نرمافزارها در سطوح مختلف شبکه از برنامههای لایه 7 گرفته تا پروتکلها در لایههای پایینتر (مثل پروتکل SSL در لایه 4) و فایروالها و ویپیان ها در لایه 3 و 2 باید از IPv6 پشتیبانی کنند. برای همین خیلیها ترجیح میدهند مشکل را همچنان با NAT حل کنند. در واقع این مهاجرت باید به صورت تدریجی انجام بشه.
به همین راحتیا هم که فکر میکنید نیست. از سال ۲۰۰۸ همش دارن میگن ای پی ها تا دو سال دیگه تموم میشه و باید زودتر مهاجرت کنیم. متاسفانه زیر ساخت مناسب در دنیا وجود نداره. واقعیت اینه اگه تا حالا سرویس هایی مثل NAT وجود نداشت ای پی ها تموم شده بود.
چه خبره
دیتاسنتر ovh که ای پی رایگان میده!
بقیه دیتاسنترها هن بالا 3دلار نمیدن!
یه عده طبق قوانین ادمارو خفه میکنن شما طبق قوانین کامنتارو ، بنظر میرسه خیلی فرق دارن ولی دوتاشون یکیه در اصل !
ببخشید
یعنی 340x10^36
یعنی بهتر بگم
340000000000000000000000000000000000000
اگر ممکنه توضیح بدید منظور شما از این حرف چیه؟ من هم دارم روی سیستمهایی که مبتنی بر IP نیستند مطالعه میکنم. برام جالبه بدونم شما از چه مکانیسمی صحبت میکنید.
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا